ام اس چطور تشخیص داده می شود؟

بیماری ام اس یا مالتیپل اسکلروزیس یکی از بیماری های خودایمنی است. در این بیماری سیستم ایمنی به بافت عصبی حمله می کند و باعث تخریب آن می شود. در بیماری ام اس غلاف میلین اعصاب دستگاه عصبی مرکزی از بین می رود. همین موضوع باعث بروز مجموعه علائم مربوط به این بیماری می شود.علت بیماری ام اس در حال حاضر ناشناخته است. اما پژوهش ها نشان می دهد که عوامل ژنتیکی و محیطی می تواند نقش مهمی در این بیماری داشته باشد.

تشخیص ام اس می تواند کمی مشکل باشد. زیرا هیچ آزمایش واحدی وجود ندارد که بتواند به تنهایی این بیماری را تشخیص دهد. درواقع، تشخیص آن به طور معمول نیاز به آزمایش های متعددی دارد. زیرا این بیماری علائم مشابهی با دیگر بیماری ها دارد. برای مثال بیماری که با علائم ام اس مراجعه می نماید، می تواند با همان علائم به تومور مغزی نیز مبتلا باشد. برای رد کردن بیماری های دیگر با علائم مشابه نیاز است تا آزمایش های متعددی انجام شود.

روند تشخیص ام اس چیست؟

آزمایش خون

اگر بیماری با علائم ام اس مراجعه نماید، اولین قدم در تشخیص آزمایش خون است. آزمایش خون نمی تواند به تنهایی به تشخیص بیماری ام اس کمک کند. بلکه تنها به پزشک کمک می کند که بیماری هایی با علائم مشابه را رد نماید.

این بیماری ها عبارتند از:

بیماری لایم

لوپوس

بیماری دویک

کمبود ویتامین ب12

سیفلیس

اچ آی وی / ایدز

همه این اختلالات می تواند به وسیله آزمایش خون تشخیص داده شود. آزمایش خون همچنین می تواند وجود یا عدم وجود سرطان نیز مشخص نماید.

ام آر آی (MRI)

ام‌آرآی روشی بدون درد و غیرتهاجمی است و تصویر دقیقی را برای تعیین بیماری MS ارائه می‌دهد. MRI با استفاده از امواج رادیویی و میدان مغناطیسی می تواند بافت های طبیعی و غیر طبیعی را شناسایی کرده و ناهنجاری ها را مشخص نماید.

انجام ام آر آی دو هدف را دنبال می کند:

1. هر نوع اختلال دیگری که می توان ام اس را رد نماید تشخیص دهد. همانند تومور مغزی
2. به دنبال شواهدی از میلین زدایی است.

کشیدن مایع نخاع (آزمایش مایع مغزی نخاعی)

در این روش برای آزمایش یک نمونه از مایع مغزی نخاعی (CSF) گرفته می شود. این روش یک روش تهاجمی به حساب می آید. این آزمایش به طور معمول در حدود ۳۰ دقیقه طول می کشد و در آن از بی حسی موضعی استفاده می شود. در طی این روش یک سوزن وارد کانال نخاعی می شود و نمونه ای از مایع مغزی نخاعی (CSF) را برای آزمایش جمع آوری می کند. پزشک در این آزمایش به دنبال مواردی مثل تعداد غیرمعمول بالایی از گلبول های سفید خون است.

آزمایش پتانسیل برانگیخته

این آزمایش فعالیت الکتریکی مغز را در پاسخ به تحریکاتی مثل صدا، لمس یا بینایی اندازه گیری می کند. در این آزمایش از بیمار خواسته می‌شود به یک صفحه نمایش که الگوی شطرنجی روی آن متناوب تغییر می‌کند خیره شود. با این روش هرگونه نقص در مسیر عصب بینایی مشخص می‌شود. این آزمایش نیاز به تمرکز فعال دارد، اما ایمن و غیرمخرب است.