اعصاب محیطی وظیفه ی انتقال پیامهای عصبی از مغز یا سیستم مرکزی اعصاب را به اندامهای دیگر بدن بر عهده دارند. این اعصاب پیامها را به اجزایی مشابه بازوها، دستها و پاها، اندامهای داخلی، چهره و دهان انتقال میدهند. نوروپاتی اختلالی است که در آن اعصاب محیطی دچار بدعملکردی و اختلال به علت آسیب وارده به آنها میگردند. آسیب عصب های محیطی، سبب ایجاد اشکالاتی در کارکرد آن ها می شود. در نتیجه در زمان هایی که محرک درد آوری وجود ندارد سیگنال درد به مغز ارسال میکنند و یا حتی اگر چیزی در حال آسیب به بدن است اصلا سیگنالی به مغز ارسال نکنند. علت این امر میتواند ناشی از موارد زیر باشد:
- یک آسیب
- بیماری سیستمی
- عفونت
- اختلالات ارثی
هر چند این اختلال سبب ناراحتی برای فرد می شود اما درمان میتواند بسیاری از علائم آن را کاهش دهد. نکته ی حائز اهمیت در این بخش این است که آیا بیماری زمینه ای بسیار مهمی سبب این اختلال شده یا خیر؟

انواع نوروپاتیهای محیطی
بیش از 100 نوع نوروپاتی محیطی وجود دارد که هر نوع آن علائم مخصوص به خود و درمان جداگانه دارند. بر اساس عصب آسیب دیده این اختلالات را دسته بندی می کنند.
مونو نوروپاتی زمانی رخ میدهد که فقط یک عصب آسیب دیده باشد.
پلی نوروپاتی نیز زمانی ایجاد میگردد که چندین عصب آسیب ببینند و البته اختلال شایعتری است.
علائم نوروپاتی چه هستند؟
سه نوع عصب محیطی وجود دارند:
- اعصاب حسی که متصل به پوست هستند
- اعصاب حرکتی که متصل به عضلات هستند
- اعصاب خودکار که به اندام های داخلی متصل هستند
این اختلال یک دسته از این اعصاب و یا تمام آن ها را تحت تاثیر قرار می دهند. علائم آن نیز می تواند شامل موارد زیر باشد:
- احساس سوزن سوزن شدن در دست و پا
- احساس فشار در دست و پاها به گونه ای که دستکش یا جوراب بسیار تنگی پوشیده باشید
- درد های ناگهانی
- بیحسی دست و پا
- احساس کرختی و سنگینی در دست و پا
- به طور مداوم اشیا از دستتان میافتند
- احساس شوک در اندام
- نازک شدن پوست
- کاهش فشار خون
- مشکلات جنسی خصوصا در مردان
- یبوست
- مشکلات سیستم گوارش
- اسهال
- بیش از حد عرق کردن
این علائم ممکن است با بیماریهای دیگر نیز همپوشانی داشته باشند.
دلایل ایجاد نوروپاتی
افرادی که سابقهی خانوادگی نوروپاتی دارند ممکن است بیش از سایرین در معرض ابتلا به این بیماری قرار داشته باشند.
هر چند دلایل زیادی ممکن است به وجود آورنده این اختلال باشد.
بیماری های کلی بدن
آسیب وارده به اعصاب در اثر بیماری های مشابه دیابت یکی از شایع ترین دلایل ایجاد این مشکل است. این مشکل منجر به بیحسی، درد و از دست دادن حس یک طرف بدن گردد.
خطر نوروپاتی برای افرادی که اضافه وزن دارند، فشار خون بالا دارند، بالای سن 40 سال دارند بیش از سایرین است.
طبق تحقیقات مرکز نوروپاتی دانشگاه شیکاگو 60 درصد افرادی که مبتلا به دیابت هستند دارای مشکلات اعصاب محیطی هستند و فشار خون بالا و قند بالا هر دو به اعصاب آسیب میزنند.
سایر بیماریهای مزمنی که می توانند به اعصاب آسیب وارد کنند شامل موارد زیر هستند:
اختلالات کلیوی که مرتبط با تولید سموم در بدن و وارد شدن آسیب به اعصاب هستند
کم کاری تیروئید که مرتبط به کمبود هورمون تیروئید است که سبب بازگشت مایعات و افزایش فشار در اطراف اعصاب میشود.
بیماری هایی که سبب التهاب مزمن میگردند که به اعصاب و بافت های پیوندی منتشر میشود
کمبود ویتامین E B1 B6 B12 که برای سلامت بدن و عملکرد اعصاب ضروری هستند
آسیب جسمی
آسیب جسمی بیشترین دلیل آسیب وارده به اعصاب است. در مواردی مشابه تصادفات ماشین، افتادن یا شکستگی بیشترین احتمال آسیب وجود دارد. عدم فعالیت و یا ماندن در یک وضعیت به مدت طولانی ممکن است سبب ایجاد این اختلال گردد. یکی از رایجترین نوع این اختلال که در اثر آسیب به عصب مدین مچ دست ایجاد میگردد سندروم کارپال تونل دست است. این عصب وظیفهی حرکت و حس را در دستان دارد و با فشار وارده به آن نقص عملکرد در حرکت دستها مشاهده میگردد.
الکل و سموم
الکل میتواند اثر سمی روی بافتهای اعصاب داشته باشد افرادی که الکل بالا مصرف میکنند در معرض این بیماری قرار میگیرند. در معرض مواد سمی مثل چسبها، سموم حشرات و.. میتواند منجر به آسیب اعصاب شود. در معرض فلزات سنگین قرار گرفتن مثل سرب و جیوه نیز اثر مشابهی دارند.
عفونت و بیماریهای سیستم ایمنی
باکتریها و ویروسهای خاصی به اعصاب حمله میکنند. ویروسهایی مشابه هرپس و ویروس آبله مرغان و زونا و ویروس Epstein-Barr میتوانند به اعصاب حسی آسیب وارد کنند و سبب دردهای ناگهانی گردند. عفونتهای باکتریایی مثل بیماری لایم سبب بدعملکردی اعصاب و ایجاد درد میشوند. افراد مبتلا به ایدز نیز دچار نوروپاتی اعصاب میگردند.بیماریهای سیستم ایمنی مثل آرتریت و لوپوس نیز به شکلهای مختلف به اعصاب محیطی ربه میزنند. التهاب مزمن بافت های بدن نیز منجر به همین بیماری میگردند.
برخی داروها
داروهای خاصی نیز باعث ضربه دیدن اعصاب میشوند برای مثال داروهای ضد تشنج، داروهایی که برای از بین بردن باکتریها هستند، داروهای فشار خون، داروهای درمان سرطان همگی ممکن است منجر به نوروپاتی شوند.تحقیقات اخیر در ژورنال خانواده، به این اشاره میکنند که دستهای از داروها که برای کنترل کلسترول و بیماریهای قلبی استفاده میگردند نیز عوارضی برای اعصاب دارند.

تشخیص نوروپاتی
بعد از معاینهی فیزیکی بیمار توسط بهترین پزشک متخصص مغز و اعصاب ، تستهایی مشابه تست خون برای سنجش ویتامینها، قند خون و هورمونهای تیروئید برای مشخص شدن عملکرد تیروئید انجام میشود.
علاوه بر این پزشک دستور CT SCAN و MRI نیز برای بررسی اعصاب خواهد داد. در برخی مواقع نمونهبرداری از عصب نیز انجام میشود تا زیر میکروسکوپ بررسی گردد. سایر تستهای تشخیصی مشابه EEG و الکترومیوگرافی نیز برای تشخیص دقیقتر صورت میگیرد.
درمان نوروپاتی
اغلب درمانهای این اختلال به مداوای بیماریهای زمینهای مرتبط است. برای مثال در صورتی که علت مشکلات عصبی به دیابت مربوط میگردد باید گلوکز خون دائما کنترل شده و پایین نگه داشته شود. اگر میزان ویتامین خون کم شده، اصلاح این نقص در اولویت است. گاها ترکیبی از درمانهای مختلف میتوانند نشانههای بیماری را کاهش دهند.
استفاده از مسکنها: مسکنهایی مشابه استامينوفن و داروهای ضد التهابی مشابه آسپرین و ایبوپروفن نیز برای دردهای متوسط میتوانند کمککننده باشند. مصرف بیش از حد این داروها ممکن است منجر به آسیب معده و کبد شود، خصوصا اگر به مدت طولانی مصرف گردند.
درمانهای پزشکی: پلاسما تراپی نیز یکی دیگر از درمانهایی ممکن است که با تغییر خون، آنتی بادی های مضر از خون فرد خارج میشوند.
تحریک کنندهی اعصاب یا TENS نیز یکی دیگر از روشهای درمانی است که اگرچه برای همهی افراد کاربرد ندارد، اما جز روشهای محبوب میباشد. از طرفی چون بدون دارو صورت میگیرد عوارض کمتری متوجهی فرد است. در این روش الکترود روی پوست قرار میگیرد و سیگنال دردی که توسط اعصاب به مغز ارسال میگردد را مخدوش میکند.
راههای جلوگیری از نوروپاتی
- اجتناب از مصرف مشروبات الکلی
- اجتناب از مصرف دخانیات
- داشتن رژیم غذایی سالم
- ورزش منظم
در صورتی که به دیابت مبتلا هستید منظم پاهای خود را بشویید و مرطوب کنید.
منابع
0 دیدگاه